Semporna, Malaysia #1

2013-Mar-29, ကြ်န္ေတာ္ေလယာဥ္လက္မွတ္ အခ်ိန္မွား ၀ယ္မိလုိ. ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း Tawau ေလဆိပ္ ကုိ အရင္ေရာက္နွင့္တယ္။ Kota Kinabalu ကေန Tawau ကုိ မိနစ္၄၀ေလာက္ ေလယာဥ္စီးရတယ္။  တၿခား လူေတြက ည ၁၀ နာရီ ေလယာဥ္နဲ. မွ ေရာက္လာမွာ။ ကြ်န္ေတာ္က ဒီကုိ ေန.လည္ၾကီးေရာက္ေနေတာ့ သူတုိ.ကုိ ၇ နာရီေလာက္ထုိင္ေစာင့္ေနရတယ္။ ေတာၿမိဳ. ေလးရဲ. ေလဆိပ္မုိ.၊  ေလဆိပ္မွာ ဘာမွ လုပ္စရာမရွိဘူး။ စားေသာက္ဆုိင္ တစ္ဆုိင္မွာ Wifi ရလုိ. ေတာ္ေသးတယ္။ ည ေမွာင္လုိ. စားေသာက္ဆုိင္လဲ ပိတ္သြားေရာ၊ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလုိ. အေပၚတက္လုိက္၊ ေအာက္ဆင္းလုိက္ လုပ္ေနရတယ္။ 

ကြ်န္ေတာ္တုိ.မလာခင္ တစ္လေလာက္က ကြ်န္ေတာ္တုိ.ခဏေန သြားမည့္ Semporna ဘက္မွာ ဖိလစ္ပုိင္ နဲ. မေလးရွား စစ္ၿဖစ္ေနတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေလဆိပ္မွာ စစ္သားေတြ အမ်ားၾကီး အခုလိုေတြ.ရတယ္။ အေၿခအေန ၿငိမ္သြားၿပီ ဆုိေပမယ့္လည္း၊ စိတ္ပူမိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။

က်န္တဲ့လူေတြ ည၁၀နာရီ ေလယာဥ္နဲ. Tawau ကုိ ေရာက္လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ. Taxi ငွားၿပီး Tawau ေလဆိပ္ကေန Semporna ၿမိဳ.ကုိ သြားပါတယ္။ ၁နာရီေလာက္ ကားေမာင္းရပါတယ္။ အဲ့ေန.ညက လသာေတာ့ ကားလမ္းေဘးမွာ ဆီအုန္းပင္ စုိက္ခင္းေတြ ေတြ.ရတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာလဲ လံုၿခံဳေရးေတြ ရွိတယ္။ တေနရာမွာေတာ့ Passport  ေတာင္းၾကည့္ေတြ လုပ္တယ္။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟုိတယ္ (Sipadan Inn) ကုိ ည မြန္းမတည့္ခင္ ေရာက္သြားတယ္။ ဟုိတယ္မွာ အထုပ္အပုိးေတြ ခ်ၿပီး ဟိုတယ္နားက ညမုိးခ်ဳပ္ထိ ဖြင့္တဲ့ ထမင္းဆုိင္မွာ ပလာတာ ၀ယ္စားၿပီး  အိပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန. မနက္က်ရင္ Semporna ကေန speed boat နဲ. Sea Gipsy ေတြ ေနတဲ့ ရြာေတြကုိသြားလည္မွာပါ။ ၿမန္မာၿပည္မွာဆုိရင္ေတာ့ ဆလံု ရြာေပါ့။ ဒီလုိ ေနရာမ်ိဳးကုိ တခါမွ မေရာက္ဖူးေတာ့ အရမ္းကုိစိတ္၀င္စားေနမိတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ. တည္းတဲ့ Sipadan Inn ပံုပါ။ ဒီ Semporna ၿမိဳ.ကုိ လာလည္တဲ့ သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကမာၻ အနံွ. က ေန Diving လာလုပ္တဲ့ သူေတြ မ်ားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ.လုိ Sea Gipsy ရြာေတြ လာလည္တဲ့ သူေတြ လဲ ရွိပါတယ္။  

2013-Mar-30, မနက္စာ စားၿပီးေတာ့ Speed boat ေမာင္းတဲ့သူ ဟုိတယ္ကုိ လာေခၚပါတယ္။ ေလွဆိပ္က ဟုိတယ္ကေန သိပ္မေ၀းပါဘူး။ ရြာေတြ သြားလည္မွာမုိ. ရြာက ကေလးေတြကုိ ေပးဖုိ. မုန္.ေတြ၊ ခ်ိဳခ်ဥ္ေတြကုိ ၀ယ္သြားပါတယ္။  မနက္ပုိငး္ ဆုိေတာ့ ေလွဆိပ္မွာ လူေတာ္ေတာ္စည္ပါတယ္။ ၾကည့္ရတာ Semporna ကုိ အနီးနား  ရြာကလူေတြ ေစ်း၀ယ္လာၾကတယ္နဲ.တူပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဟုိတယ္နားမွာ Giant Supermarket နဲ. ေစ်းရွိပါတယ္။ 

ကြ်န္ေတာ္တုိ.  speed boat နဲ. စၿပီးထြက္ပါၿပီ။ ေရေပၚမွာ ေဆာက္ထားတဲ့ တည္းခိုခန္းေတြလည္း ေတြ.ရပါတယ္။ ရာသီဥတုက အရမ္းပူေတာ့ Sun cream လိမ္းထားမွ၊ boat ေပၚမွာ ေနမပူေတာင္မွ၊ ေလပူေတြ ဟပ္လုိ. အသားေတြ နီရဲလာတယ္။

Semporna နဲ. တၿဖည္းၿဖည္း ေ၀းလာေလ၊ ပင္လယ္ေရက ပုိၿပီး ၾကည္လာတယ္။ ေရကဘယ္ေလာက္ ၾကည္သလဲဆုိ၊ ေရေအာက္ ၾကမ္းၿပင္ ကုိ ေကာင္းေကာင္းၿမင္ရတယ္။  ပင္လယ္ထဲ ေရာက္ေနတယ္ ဆုိေပမယ့္ ေရက သိပ္မနက္ဘူး။

ပထမဦးဆံုး ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဒီေနရာေလးမွာ အရင္ စၿပီး လည္ပါတယ္။ ဒီေတာင္နားမွာ ေဆာက္ထားတဲ့ ေရေပၚ အိမ္ေတြ ထဲက တအိမ္ကုိ ၀င္ေလ့လာတာပါ။ ေလွသမားနဲ. ရင္းႏွီးတဲ့ အိမ္ဆုိပါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ္တုိ. Boat ခ်ဥ္းကပ္လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဆီကုိ ကေလးေတြ ေၿပးလာေနတယ္ဆုိတာ သတိထားမိတယ္။ ေၿပးလာတယ္ဆုိတာ လမ္းေပၚကေန ေၿပးလာတာမဟုတ္ဘူး။ ေရကူးလာတာ၊ ဒါမွ မဟုတ္ ေလွေလွာ္လာတာပါ။

ဒီကုိ လာလည္တဲ့သူေတြက၊ ရြာကလူေတြကုိ လက္ေဆာင္ေတြ ေပးေနၾကလုိ.ထင္တယ္၊ ကေလးေတြက ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဘာေတြ ပါလာသလဲဆုိတာကုိ လာၾကည့္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.လဲ ပါလာတဲ့ ခ်ိဳခ်ဥ္ေတြ ၊ မုန္.ေတြ ေ၀ေပးပါတယ္။ သူတုိ.ခမ်ာ ေပးသေလာက္ကုိ မေလာက္ရွာဘူး။ ခ်ိဳခ်ဥ္ တလံုးစားလုိက္၊ ေရထဲခုန္ဆင္း ေဆာ့ လုိက္၊ ၿပီးရင္ ၿပန္လာေတာင္းလုိက္နဲ. အလုပ္ကုိရွဳပ္ေနတာပဲ။ ကေလးေတြ ဆုိေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့။ သူတုိ.ခမ်ာ ၿမိဳ.က ကေလးေတြလုိ ကစားစရာ ေတြမရွိပါဘူး။ ပ်င္းရင္ ေရကူးလုိက္၊ ေလွေလွာ္လုိက္၊ ငါးဆင္းဖမ္းလုိက္ လုပ္ေနၾကတယ္။  

ၿမိဳ.ကလူေတြကေတာ့ ပိုက္ဆံ ေတြ အမ်ားမ်ားၾကီးေပးၿပီး ဒီလုိရူခင္းမ်ိဳးရွိတဲ့ ေနရာမွာ (ဥပမာ- ေမာ္လဒုိက္) ေဆာက္ထားတဲ့ Resort ေတြမွာ သြားတည္းရတယ္။ ဒီကလူေတြကေတာ့ ေန.တုိင္း ဒီလုိ ရူခင္းမ်ိဳးကုိ ၿမင္ေနရေတာ့ သူတုိ.အေနနဲ. ဘယ္လုိ ၿမင္လဲေတာ့ မေၿပာတက္ဘူး။

 ေလွသမား ေၿပာပံုအရ သူတုိ.ေတြက အမ်ားစုက Bajau လူမ်ိဳးေတြ ၿဖစ္တယ္လုိ. သိရပါတယ္။ ဘာ status မွမရွိပဲ ဖိလစ္ပုိင္ နဲ. မေလးရွား ေရပုိက္နက္ေတြထဲမွာ ပ်ံ.ၿပီး ေနထုိင္ေနၾကတယ္လုိ. သိရပါတယ္။ တခ်ိဳ.ဆုိရင္ အိမ္ေတာင္ မရွိဘူး။ ေလွေပၚမွာပဲ ေမွ်ာေနၾကတယ္။ 

အရင္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဒီအိမ္ကုိ အရင္ တက္လည္ပါတယ္။ အိမ္က သစ္သားနဲ.ေဆာက္ထားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ.လူေတြအားလံုး တက္ရင္ က်ိဳးက်မလားေတာင္ စိတ္ပူမိတယ္။  ခုနက ေရကူးေနတဲ့ ကေလးေတြက အခုအိမ္ေပၚမွာ ေနရာယူၿပီးသား၊  အိမ္ေပၚမွာ ကေလးေတြေကာ၊ လူၾကီးေတြေရာ စည္စည္ကားကားပဲ။

အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ တအိမ္နဲ. တအိမ္ ကုိ သစ္သားေခ်ာင္းေတြ နဲ. ဆက္ထားတယ္။ အိမ္ သံုးအိမ္ေလာက္ ဆက္ထားတာပါ။ သစ္သားက သိပ္ခုိင္ပံု မရေတာ့ အသက္ေအာင့္ၿပီး ေလွ်ာက္ရတယ္။ သိပ္မၾကာပါဘူး ကြ်န္ေတာ္တုိ. အဖြဲ.ထဲက နည္းနည္း၀ တဲ့ တစ္ေယာက္ အိမ္ကူးရင္း သစ္သား ၾကိဳးၿပီး ေရထဲၿပဳတ္က်သြားတယ္။ သူ.လက္ထဲမွာ ကင္မရာ တစ္ခု။ ေက်ာပုိးအိတ္ထဲမွာ ကင္မရာ တခု နွစ္ခုလံုး ပ်က္သြားပါတယ္။ ခရီးစဥ္က အခုမွ စတယ္ ကင္မရာေတြ ပ်က္သြားေတာ့ သူ.အစား စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ တံတား ၾကိဳးသြားတဲ့ အတြက္ အိမ္ရွင္ေတြကုိ အားနာမိတယ္။

အိမ္ေပၚမွာ လူေတြ အမ်ားၾကီးေတြ.ေတာ့ Portrait ရုိက္တာ အားသန္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ အဖုိ. လံုး၀ အၾကိဳက္ေတြ.ခဲ့တယ္။ ရုိက္စရာ ကင္မရာ မရွိတဲ့သူကုိေတာ့ အားနာမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမ်ား အိမ္ေပၚ တက္ၿပီး  မသိတဲ့ လူေတြကုိ ဓါတ္ပံုလုိက္ရုိက္တာကုိလဲ အားနာတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ဓါတ္ပံုထြက္ရုိက္တဲ့ ခရီးဆုိေတာ့လဲ ဘယ္တက္နုိင္မလဲ။ း)

လူေတြကုိ ဓါတ္ပံုရုိ္က္ၿပီးေတာ့ မီးဖုိေခ်ာင္ ေရာက္သြားပါတယ္။ သူတို.မီးဖုိေခ်ာင္က အင္မတန္မွ ၿဗဴးေကာင္းတဲ့ မီးဖုိးေခ်ာင္လုိ. ေၿပာရမယ္။ ဘယ္သူမွ သူတုိ.ေလာက္ ၿဗဴးေကာင္းတဲ့ မီးဖုိေခ်ာင္မ်ိဳး မရွိ နုိင္ဘူး။ ဟင္းေလးခ်က္ရင္း  ရူခင္းေလး ေငးရင္း ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ အေမာေၿပသလဲ။ း)  သူတုိ. ခ်က္ထားတဲ့ ပင္လယ္စာေတြ အၿမည္းေကြ်းပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရလံုၿပဳတ္ နဲ. အကင္ေတြ ပါပဲ။ 

လူၾကီးေတြက  ဒီလုိေလွေလးေတြ နဲ. တအိမ္နဲ. တအိမ္ကူးၾကတယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ ေရကူးၿပီး သြားၾကတယ္။  

ဆက္ေရးပါဦးမည္။ ~~